Ιδιοκτήτες και Διαχειριστές - Μέρος 1

Φανταστείτε μια ομάδα ανθρώπων όπου ο καθένας έχει μία εργασία, ένα επάγγλεμα ή την δική του επιχείρηση. Έτσι άλλος ασχολείται με το ψάρεμα, άλλος με την κτηνοτροφία, άλλος είναι υδραυλικός, άλλος είναι ξενοδόχος, άλλος έχει καφετέρια ή μπαρ, άλλος είναι συνταξιούχος κι άλλος είναι μαθητής ή φοιτητής. Όλοι αυτοί μαζί συστήνουν μια εταιρεία στην οποία είναι μέτοχοι και ιδιοκτήτες. Η εταιρεία αυτή έχει την έδρα της και τα περιουσιακά της στοιχεία που είναι τα κοινά περιουσιακά στοιχεία όλων των μετόχων και σκοπός της είναι να λύνει τα συλλογικά προβλήματα των μετόχων-ιδιοκτητών της παρέχοντας ορισμένες υπηρεσίες.

Ιδιοκτήτες και Διαχειριστές - Μέρος 2

(συνέχεια από το Μέρος 1)

Τα μέλη του προεδρείου βυθίζονται ολοένα και περισσότερο στην διαφθορά και μαζί τους παίρνουν και όσους μετόχους χρειάζονται προκειμένου να επανεκλέγονται κάθε φορά στο προεδρείο του Δ.Σ., ενώ η δίψα τους για εξουσία τους κάνει αδίστακτους και επικίνδυνους για τα συμφέροντα της εταιρείας. Πλέον οι μέτοχοι αρχίζουν να γίνονται αυτοί τα όργανα του προεδρείου αντί να συμβαίνει το αντίστροφο. Η εξουσία περνάει σιωπηλά και διακριτικά από τους μετόχους-ιδιοκτήτες στους διαχειριστές. Καθώς οι ιδιοκτήτες, τα πραγματικά αφεντικά δηλαδή, επαναπαύτηκαν κι άφησαν τις τύχες της εταιρείας τους στους διαχειριστές, αυτοί εγκαθίδρυσαν την δική τους κυριαρχία στην εταιρεία.

Το Προεδρείο ωστόσο δεν έχει πραγματική εξουσία στα χέρια του - έχει μια ψευδαίσθηση εξουσίας η οποία εξαρτάται αποκλειστικά από τους μετόχους-ιδιοκτήτες. Προκειμένου να διατηρεί την εξουσία και να την ανανεώνει, το Προεδρείο πρέπει να χρησιμοποιεί ότι δόλια μέσα έχει στην διάθεσή του για να κρατά υποταγμένους όσους έπεσαν στην παγίδα και διεπλάκησαν μαζί τους και να εξαπατά τους υπολοίπους που είναι καθαροί και σκέφτονται καλοπροαίρετα, κάνοντάς τους να πιστεύουν ότι τα συμφέροντα της εταιρείας προστατεύονται και προαγονται αποτελεσματικά...

Όμως τα μέλη του Προεδρείου ξεχνούν κάτι πολύ σημαντικό. Ξεχνούν ότι όσο κι αν εκβιάζουν, δωροδοκούν και απειλούν τους διαπλεκόμενους μετόχους, τόσο αυξάνει το μένος αυτών εναντίον τους, διότι κανείς δεν θέλει να εξευτιλίζεται αυτός και η οικογένειά του από ευκαιριακά εξουσιολάγνα καθάρματα οι οποίοι ξυπνούν και κοιμούνται φοβούμενοι την απώλεια της εξουσίας τους διότι χωρίς αυτήν είναι ένα ΤΙΠΟΤΑ!

Ξεχνούν και κάτι ακόμα, εξίσου σημαντικό. Ξεχνούν ότι η πλειονότητα των μετόχων και οι οικογένειές τους δεν εκβιάζεται και δεν δωροδοκείται κι έτσι αυτοί πρέπει να εξαπατώνται ώστε να πιστεύουν ότι όλα είναι τέλεια κι ότι δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας όσο φροντίζουν αυτοί για το παρόν και το μέλλον της εταιρείας.

Για αυτούς τους μετόχους, το Προεδρείο έχει εναλλακτικό πλάνο δράσης το οποίο είναι και το πιο επίπονο, μακροχρόνιο, κουραστικό, αλλά και επισφαλές ως προς την επίτευξή του. Για αυτούς το Προεδρείο ετοιμάζει μια νοητική φυλακή στην οποία επιχειρεί να αιχμαλωτίσει όλους όσους δεν εκβιάζονται και δεν ελέγχονται από τις βρώμικες πρακτικές τους. Πράγματι, με την βοήθεια κάποιων άλλων μετόχων που καλοβλέπουν τον εύκολο πλουτισμό και οι οποίοι είναι επαγγελματίες της ενημέρωσης, ενίοτε και της κακοπροαίρετης προπαγάνδας, δημιουργούν μια τεχνητή φυλακή, ένα αόρατο πέπλο που στήνεται μπροστά στα μάτια των ανυποψίαστων μετόχων και το οποίο εμποδίζει τους καθαρούς και έντιμους μετόχους να δουν κατάματα την αλήθεια, και να διαπιστώσουν ότι τελικά αυτοί στους οποίους τόσο καιρό εμπιστευόντουσαν τις τύχες της εταιρείας τους, τα έχουν κάνει μπάχαλο, κοιτάζουν μόνο την πάρτη τους και τον πλουτισμό τους και η εταιρεία κινδυνεύει με χρεωκοπία!!!

Το πλάνο αυτό, του ενορχηστρωμένου ψέμματος, της εξαπάτησης και της προπαγάνδας, αν και προσωρινά έχει εντυπωσσιακά αποτελέσματα, κυρίως επειδή οι άνθρωποι είναι κατά βάση καλόπιστοι και θέλουν πάντα να δίνουν δεύτερες και τρίτες ευκαιρίες, μακροπρόθεσμα πάντα αποτυγχάνει. Κι αποτυγχάνει, όχι τόσο διότι η αλήθεια πάντα λάμπει, αλλά γιατί πάντα θα υπάρχουν μερικοί περίεργοι και ανήσυχοι ανάμεσα στους εγκλωβισμένους μέσα στο αόρατο πέπλο του ψέμματος και της εξαπάτησης, οι οποίοι θέλουν να δουν τι υπάρχει έξω από αυτό...που αναρωτιούνται, σκέπτονται και αμφισβητούν, είτε από ένστικτο είτε από οξυδέρκεια, ότι η αλήθεια δεν είναι αυτή η εξωραϊσμένη εικόνα που τους πλασάρουν...κι έτσι, αυτοί οι λίγοι, οι απείθαρχοι, οι δύσπιστοι, είναι αυτοί που θα κάνουν λίγο παρά πέρα το πέπλο του ψέμματος για να δουν να αποκαλύπτεται μπροστά στα μάτια τους, μία εντελώς διαφορετική πραγματικότητα από αυτήν που τους έλεγαν...

Τους έλεγαν ότι όλα πάνε καλά, ότι τα έσοδα αυξάνονται κι ότι η εταιρεία λειτουργεί άψογα....και μόλις έκαναν ότι ανοίγουν την κουρτίνα της νοητικής αυτής φυλακής που αθόρυβα και εν αγνοία τους τους είχαν βάλει, για να δουν παρά έξω τι πραγματικά συμβαίνει, τότε αποδεικνυόταν ότι αυτή η εικόνα δεν ήταν παρά μια ψευδαίσθηση!
Με το που άνοιγαν τις κουρτίνες της ψευδαίσθησης, έβλεπαν ότι τα έσοδα δεν πήγαιναν στην εταιρεία αλλά στις τσέπες μιας καλοστημένης μηχανής κατάχρασης του χρήματος των ιδιοκτητών...έβλεπαν ότι βασικές λειτουργίες, υποδομές και υπηρεσίες είτε δεν λειτουργούσαν καθόλου είτε υπολειτουργούσαν με αποτέλεσμα την ταλαιπωρία και την υποβάθμιση της ζωής των μετόχων-ιδιοκτητών...έβλεπαν ότι είχαν χάσει την χαρά της κοινωνικής συναναστροφής με τους άλλους μετόχους-ιδιοκτήτες, ότι όλοι κοιτούσαν μόνο τα αυστηρά προσωπικά τους, ότι οι περισσότεροι μέτοχοι-ιδιοκτήτες αδιαφορούσαν για τα κοινά της εταιρείας και ότι αυτός ήταν ο λόγος που τα πράγματα έξω από το πέπλο της ψευδαίασθησης ήταν τόσο αποκαρδιωτικά και απελπιστικά..

Πράγματι, αυτοί οι λίγοι περίεργοι, όσο περνούσε η ώρα και παρατηρούσαν τι συνέβαινε έξω από αυτήν την νοητική φυλακή, έξω από το πέπλο, διαπίστωναν ότι η ζωή τους θα μπορούσε να είναι τόσο καλύτερη, οι σχέσεις τους με τους άλλους μετόχους-ιδιοκτήτες θα μπορούσαν να είναι πολύ καλύτερες, η εταιρεία θα μπορούσε να είναι πρότυπο και για τις άλλες εταιρείες, τα παιδιά τους θα μπορούσαν να έχουν περισσότερες διεξόδους και όλοι μαζί θα μπορούσαν να απολαμβάνουν και να χαίρονται πραγματικά κάποια ουσιώση ποιότητα ζωής!!!

Αντί όλων αυτών, έβλεπαν πιο ξεκάθαρα από ποτέ ότι είχανε ένα Προεδρείο που τους εξαπατούσε και μαζί με μια μικρή ομάδα μετόχων-ιδιοκτητών, λυμαίνονταν την εταιρεία, τους κόπους και τον ιδρώτα των υπολοίπων έντιμων και εργατικών μετόχων-ιδιοκτητών προκειμένου να απολαμβάνουν αυτοί τα οφέλη από την εργασία των υπολοίπων και να στερούν από αυτούς τις υποδομές και τις υπηρεσίες που τους αξίζουν και τελικά το είδος και την ποιότητα ζωής στην οποία έχουν κάθε δικαίωμα σαν ισότιμοι μέτοχοι-ιδιοκτήτες της εταιρείας.

Αφού έχουν δει όλα αυτά, αυτοί οι ανήσυχοι μέτοχοι-ιδιοκτήτες, πλέον αγωνιούν να μεταφέρουν όλα αυτά που είδαν και στους άλλους φυλακισμένους. Για αυτό προκαλούν και τους άλλους να κοιτάξουν κι αυτοί πέρα από όσα έτοιμα τους σερβίρουν οι επιτήδειοι και πονηροί, που όπως αποδείχτηκε έχουν συμφέρον να δημιουργούν τέτοιου είδους πλαστές εντυπώσεις, και να διαπιστώσουν με τα ίδια τους τα μάτια τα ψέμματα, την κοροϊδία και την εξαπάτηση στην οποία είχαν τόσο καιρό πέσει θύματα....

Κι όσοι πειρσσότεροι βλέπουν πέρα από την φυλακή και το πέπλο, όσοι περισσότεροι βλέπουν την εξαπάτηση και το ψέμμα, τόσοι περισσότεροι διαπιστώνουν ότι...

ΉΡΘΕ Η ΩΡΑ ΝΑ ΣΤΕΙΛΟΥΝ ΜΙΑ ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΤΟ ΠΡΟΕΔΡΕΙΟ ΣΠΙΤΙ ΤΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΕΜΠΙΣΤΕΥΤΟΥΝ ΤΙΣ ΤΥΧΕΣ ΤΙΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ ΣΕ ΑΔΙΑΦΘΟΡΟΥΣ ΜΕΤΟΧΟΥΣ ΠΟΥ ΘΑ ΕΡΓΑΣΘΟΥΝ ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΛΟ ΤΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ ΚΑΙ ΘΑ ΕΠΑΝΑΦΕΡΟΥΝ ΤΟ ΧΑΜΟΓΕΛΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΧΑΡΑ ΣΤΟΥΣ ΜΕΤΟΧΟΥΣ-ΙΔΙΟΚΤΗΤΕΣ ΤΗΣ.

Tάσος Π. Συριανός

Νεανική Δράση Μυκονιατών

Εμείς, οι νέοι Μυκονιάτες και Μυκονιάτισσες που ενδιαφερόμαστε για το νησί μας, θεωρούμε ότι είναι υποχρέωσή μας να συμβάλλουμε στην έξοδο από την κρίση και να βοηθήσουμε τον τόπο μας να γυρίσει οριστικά σελίδα.

Περισσότερα σε λίγο.

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΣΥΝΕΝΩΣΗΣ ΙΣΤΟΛΟΓΙΩΝ

Στο εξής οι αναρτήσεις του παρόντος ιστολογίου θα δημοσιεύονται στο Mykonensis.blogspot.com εξαιτίας της συνένωσης των ιστολογίων.

Ευχαριστώ!

Η απώλεια της εξουσίας θανάσιμος φόβος για τους Μυκονιάτες πολιτικούς

Παρακολουθούμε το τελευταίο διάστημα - άλλοι περισσότερο κι άλλοι λιγότερο έκπληκτοι - τις εξελίξεις σχετικά με το οικονομικό σκάνδαλο στον Δήμο Μυκόνου.

Η αποκάλυψη ότι "...το ποσόν των 888.659,4 e καταβλήθηκε..και..ποτέ δεν εισέρευσε στα Ταμεία του Δήμου", όπως χαρακτηριστικά αναφέρει η έκθεση των Ορκωτών Λογιστών, γεμίζει με αγανάκτηση τον Μυκονιάτη που νιώθει ότι η Δημοτική Αρχή, η ίδια εδώ και 20 χρόνια, πρόδωσε την εμπιστοσύνη που της έδειξε σε πέντε συνεχόμενες εκλογικές μάχες.

Όμως ειλικρινά, πιστεύει κανείς ότι σε αυτά τα 20 χρόνια εξουσίας, οι άνθρωποι αυτοί παρέμειναν άφθαρτοι? Ότι παρέμειναν ανεπηρέαστοι από τον πακτωλό χρημάτων που περνούσε από τον Δήμο? Ότι ποτέ δεν γλυκοκοίταξαν και ποτέ δεν έβαλαν το χέρι τους στα χρήματα των Μυκονιατών?

Ακόμη κι αν υπάρχουν Μυκονιάτες που πίστευαν στο ΜΕΓΑλο ηθικό μέγεθος των ανδρών αυτών, πλέον οι τελευταίες αποκαλύψεις τους αναγκάζουν να αναθεωρήσουν την ευγενή τους πίστη σε όσους ψήφιζαν τόσα χρόνια!

Ο William Pitt, απευθυνόμενος στον Οίκο των Λόρδων το 1770 ενώ ήταν εν ενεργεία Πρωθυπουργός της Βρετανίας, είπε ότι "Η απεριόριστη εξουσία είναι ικανή να διαφθείρει τα μυαλά εκείνων που την κατέχουν" ("Unlimited power is apt to corrupt the minds of those who possess it"). Στην προκειμένη περίπτωση η εξουσία αποδείχτηκε όχι απλά ικανή, οχι ικανότατη, αλλά εγγύηση στο να διαφθείρει τα μυαλά των Δημοτικών Αρχόντων της Μυκόνου.

Αρκετά αργότερα, το 1887, ο ιστορικός Lord Acton παρατήρησε ότι "Η εξουσία τείνει να διαφθείρει και η απόλυτη εξουσία διαφθείρει απόλυτα" ("Power tends to corrupt, and absolute power corrupts absolutely). Μία παρατήρηση που επιβεβαιώνεται θλιβερά συνεχώς έκτοτε.



Δεν πρέπει λοιπόν να αποτελεί καμία έκπληξη όταν άνθρωποι που έχουν στα χέρια τους εξουσία φθείρονται και διαφθείρονται!

Το γεγονός ότι άνθρωποι που διαχειρίζονταν την Μύκονο επί 20 χρόνια έχοντας στα χέρια τους την απόλυτη εξουσία, διεφθάρησαν και προέβησαν σε κατάχρηση της εξουσίας αυτής καταληστεύοντας δημόσιο χρήμα δεν ήταν έκπληξη, ήταν νομοτελειακά δεδομένο!

Όταν λοιπόν ένας πολιτικός διαφθείρεται το πρώτο του θύμα είνα το δημόσιο χρήμα. Ο διεφθαρμένος πολιτικός, θεωρεί ότι η πολυετής "προσφορά" του στα κοινα του τόπου νομιμοποιεί ηθικά τον παράνομο πλουτισμό του, είτε αυτό αφορά την δωροδοκία του, τον χρηματισμό του, ή την καταλήστευση του δημοσίου χρήματος. Ο διεφθαρμένος πολιτικός νομίζει ότι είναι υπεράνω όλων, πάνω κι από το ηθικό και νόμιμο. Ο διεφθαρμένος πολιτικός δεν αρκείται με την εμπιστοσύνη των συμπολιτών του και την μέγιστη τιμή που του έκαναν ψηφίζοντάς τον. Αντιθέτως, απαιτεί και υλικά οφέλη από την παρουσία του στα κοινά, τα οποία αποκομίζει, με επαγγελματική δεξιοτεχνία όσο αποκτά εμπειρία και περνάνε τα χρόνια. Πλέον γνωρίζουμε και πώς το κάνουν. Τα χρήματα τα οποία κλέβουν δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να εμφανίζονται στα έσοδα του Δήμου διότι αν κλέψουν χρήματα από τα έσοδα του Δήμου τότε η απώλειά τους θα φανεί στον ετήσιο προυπολογισμό. Τα χρήματα που κλέβουν πρέπει να παρουσιάζονται σε αυτόν που τα κατάβαλλε ότι μπήκαν στα ταμεία του Δήμου, ενώ στην πραγματικότητα δεν εισρέουν ποτέ εκεί. Έτσι δημιουργούν "μαύρο χρήμα" για την απώλεια του οποίου κανείς δεν θα ψάξει, κανείς δεν θα υποπτευθεί!

Ένα άλλο χαρακτηριστικό γνώρισμα των διεφθαρμένων πολιτικών, που είναι γνώρισμα και των ντόπιων, είναι ότι αντιμετωπίζουν μεγάλη δυσκολία στο να παραδεχθούν την ενοχή τους. Η προσκόλληση τους στην εξουσία, είναι τόσο έντονη που τους είναι αδύνατον να παραδεχθούν οτιδήποτε. Ακόμα και το μικρότερο πταίσμα, που θα τους μείωνε έστω και στο ελάχιστο στα μάτια των ψηφοφόρων και θα μείωνε τις πιθανότητες τους να επανεκλεχθούν δεν πρόκειται να το παραδεχθούν, αποκρύπτωντας στοιχεία, παραπληροφορώντας, προπαγανδίζοντας και επιστρέφοντας τις κατηγορίες εναντίον όσων τους αμφισβητούν.

Επιπλέον, αυτή η παθολογική, σχεδόν αρρωστημένη προσκόλληση στην εξουσία, έχει ως συνέπεια την παντελή απώλεια ευθιξίας. Ο εξουσιολάγνος πολιτικός δεν θίγεται ότι κι αν του προσάψουν, ότι κι αν αποκαλυφθεί εναντίον του. Ως εκ τούτου όχι μόνο δεν παραιτείται, αλλά επαναδιεκδικεί την εξουσία και δεν διστάζει να ξεπεράσει τα όρια, π.χ. απειλώντας, κάνοντας κακό ή βάζοντας σε κίνδυνο ακόμα τις ζωές εκείνων που μπορούν να αποδείξουν την εμπλοκή τους σε κάποιο σκάνδαλο.

Η εξουσία είναι για αυτούς η ζωή τους. Χωρίς εξουσία δεν μπορούν να ζήσουν...χωρίς εξουσία δεν υπάρχουν στην δημόσια ζωή του τόπου. Τρέφονται από την αποδοχή του κόσμου, το δημόσιο "γλείψιμο" από τον πρόεδρο του συλλόγου, από τον αστυνόμο, τον λιμενάρχη, τον δάσκαλο, τον μητροπολίτη, τον απλό Μυκονιάτη που βόλεψε το παιδί του κτλ. Τρέφεται το "εγώ" τους όσο βλέπουν ότι ο κόσμος τους έχει ανάγκη και ζητάει κάθε είδους εξυπηρετήσεις και διευκολύνσεις για τα μικροδιωτικά συμφέροντά τους. Αν χάσουν την εξουσία όλα αυτά αυτομάτως παύουν να ισχύουν και η δική τους ύπαρξη παύει να έχει αξία! Κάποιος άλλος θα έχει πλέον την εξουσία και θα είναι απαραίτητος για αυτόν που θέλει να βάλει το παιδί του στον Δήμο να δουλέψει, να χτίσει, να βγάλει άδεια κτλ. Αυτοί αυτομάτως θα περάσουν στην ανυπαρξια. Ο πολιτικός θάνατος θα σημαίνει το τέλος για αυτούς που η άσκηση εξουσίας έχει γίνει η κυρια ασχολία τους.

Από τη άλλη όταν οι ντόπιοι πολιτικοί διοικούν τον τόπο αυταρχικά, ανεύθυνα, ενίοτε και καταστροφικά για την Μύκονο, η επανεκλογή τους είναι μονόδρομος για αυτούς! Η επανεκλογή τους είναι η "σανίδα σωτηρίας" από την κατακραυγή του κόσμου, από τον κοινωνικό τους ξεπεσμό, από την περιφρόνηση των συντοπιτών τους από την κοινωνική τους περιθωριοποίηση αν όχι κάτι χειρότερο.

Να γιατί αυτοί οι άνθρωποι προπαγανδίζουν παρουσιάζοντας τους εαυτούς τους ως τους μοναδικούς "σωτήρες" και "λυτρωτές" του τόπου...να γιατί ασκούν τόσο συγκεντρωτικά την εξουσία...να γιατι δεν απαντούν ποτέ στην κριτική που τους ασκείται και ταυτόχρονα εξαπολύουν ανελέητο πόλεμο ενάντια σε όποιον διαφωνεί με τις πολιτικές τους...να γιατι ταυτίζουν έντεχνα την επίθεση εναντίον τους (βλέπε Βερώνης 2006) με επίθεση εναντίον της ίδιας της Μυκόνου...

Δεν το κάνουν επειδή πιστεύουν ότι είναι οι καλύτεροι. Δεν το κάνουν επειδή πιστεύουν πως ότι κάνουν είναι το σωστό. Αντιθέτως το κάνουν γιατί τα λάθη τους και η κακοδιαχείριση που έχουν κάνει μπορούν να μείνουν ατιμώρητα μόνο όσο η εξουσία παραμένει στα χέρια τους. Γιατί μόνο έτσι μπορούν να επιβιώσουν! Μόνο μέσα από την διαιώνιση της εξουσίας τους!

Δήλωση Ελλήνων Πολιτών για το «Νομοσχέδιο περί Ιθαγένειας και Πολιτογράφησης Μεταναστών»

Επειδή μας αφορά όλους, το αναδημοσιεύω.

"Η αυξανόμενη εισροή παρανόμων μεταναστών προς την χώρας μας από το 1990 και μετά και οι τέσσερις(μέχρι στιγμής) προσπάθειες εκ των υστέρων νομιμοποίησης τους έχουν αλλάξει σημαντικά την πληθυσμιακή εικόνα των κατοίκων της χώρας μας. Τις τελευταίες μέρες και με αφορμή την 5η προσπάθεια και το σχέδιο νόμου «περί Ιθαγένειας και Πολιτογράφησης Μεταναστών» που προτείνει η Ελληνική κυβέρνηση παρατηρήθηκαν πολλά που αφορούν την Ελληνική κοινωνία και πρέπει να ληφθούν υπόψη από όλες τις πολιτικές και κοινωνικές ελίτ του τόπου.

Εμείς σαν Έλληνες πολίτες, ανεξάρτητοι από κάθε ιδεολογική, οικονομική και κομματική γραμμή και με γνώμονα το συμφέρον αυτής της χώρας θέλουμε να εκφράσουμε τις απόψεις μας σε ότι αφορά αυτό το ζήτημα.


ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ

Οι ακρογωνιαίοι λίθοι της δημοκρατίας είναι, η ανταγορία (το δικαίωμα της διαφωνίας και των αντιπροτάσεων) και η λαϊκή κυριαρχία (δάμω το κράτος). Έτσι η Δημοκρατία (εκ των λέξεων δήμος + κρατώ) είναι το πολίτευμα (ελληνικό νομικό και πολιτειακό κατόρθωμα), στο όποιο ο δήμος (ο λαός) και κρατεί και άρχει (εχει την ισχύ και την εξουσία.

Πηγή κάθε εξουσίας σ' αυτή είναι ο λαός, αυτή δε ασκείται μόνον από το λαό, διά του λαού και υπέρ του λαού, υπό τους όρους και προϋποθέσεις, που με πάγιες συνταγματικές διατάξεις καθορίζονται, καθιερώνεται δηλαδή και ισχύει στο δημοκρατικό πολίτευμα το δόγμα της λαϊκής κυριαρχίας, σκοπός της δε είναι η κατοχύρωση της ελευθερίας όλων των πολιτών.

Το λεξικό Τριανταφυλλίδη γράφει ότι δημοκρατία είναι πολιτικό σύστημα που στηρίζεται στην αρχή της λαϊκής κυριαρχίας και που λειτουργεί με βάση τη βούληση της πλειοψηφίας των πολιτών.

Δημοψήφισμα είναι ο θεσμός ο οποίος αποτελεί άμεσο τρόπο συμμετοχής του λαού στην άσκηση της εξουσίας και που συνίσταται σε γενική ψηφοφορία για την έγκριση ή την απόρριψη κάποιου σημαντικού μέτρου που προτείνει η εκτελεστική εξουσία.(Λεξικό Τριανταφυλλίδη) Στην Ελλάδα, η διεξαγωγή δημοψηφίσματος προβλέπεται από το Σύνταγμα με πρόταση 180 βουλευτών και όχι μέσω υπογραφών, αλλά δυστυχώς το τελευταίο δημοψήφισμα που διεξήχθη στην Ελλάδα ήταν αυτό του 1974 για το θέμα της Βασιλευόμενης ή μη Δημοκρατίας.

Το Δημοψήφισμα είναι «μορφή δημοκρατικής αντίστασης και θεσμικής διαμαρτυρίας» είχε πει ο Πρωθυπουργός Γ.Α.Παπανδρέου. [http://www.athina984.gr/node/2039 ]

Είναι λοιπόν τυχαίο ότι άτομα ή οργανώσεις(Μ.Κ.Ο.) ή κόμματα που δήθεν νοιάζονται για τα ανθρώπινα δικαιώματα ή τις κοινωνικές ευαισθησίες των Ελλήνων πολιτών ποτέ δεν έχουν οργανώσει την μέθοδο της αίτησης προσφυγής σε δημοψήφισμα ;


ΙΘΑΓΕΝΕΙΑ ΚΑΙ ΥΠΗΚΟΟΤΗΤΑ

Στην Ευρώπη η Ιθαγένεια (citoyenneté nationale,national citizenship, nationale Staatsbürgerschaft, Staatsangehörigkeit) οριοθετείτε διαφορετικά από την Υπηκοότητα(citizenship, citoyenneté, Staatsbürgerschaft) στο κράτος μέλος.[ http://ec.europa.eu/youreurope/nav/el/citizens/citizenship/citizenship ]

ΙΘΑΓΕΝΕΙΑ είναι ο νομικός και πολιτικός δεσμός που συνδέει το άτομο ως πολίτη με το κράτος στο οποίο ανήκει. (Λεξ. Τριανταφυλλίδη)
ΥΠΗΚΟΟΤΗΤΑ ο νομικός και πολιτικός δεσμός που συνδέει το άτομο ως πολίτη ενός κράτους με το κράτος .(Λεξ. Τριανταφυλλίδη)
Η διαφορά είναι σαφής.

Δυστυχώς όταν δεν σέβεσαι την γλώσσα σου αλλά και το έθνος σου φτάνεις πλέον να μην καταλαβαίνεις τι σου λέει ο άλλος και εσύ να νομίζεις ότι έχεις δίκιο.

«ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΟΤΗΤΑΣ»

Ολόκληρο το ελληνικό Σύνταγμα καθορίζεται από την «αρχή της εθνικότητας» και προκύπτει από το πλήθος των συνταγματικών προνοιών για την εθνική συνείδηση (άρθρ. 16 παρ. 2 Σ.), την προαγωγή του Έθνους (άρθρ. 21 παρ. 1 Σ.), την εθνική οικονομία (άρθ. 24 παρ. 1 Σ.), το (σπουδαίο) εθνικό συμφέρον (άρθ. 28 παρ. 2 και 3 Σ.), την εθνική αλληλεγγύη (άρθ. 25 παρ. 4 Σ.), την εθνική ανεξαρτησία και τον Ελληνικό Λαό (άρθ. 33 παρ. 2 Σ.), το εθνικό θέμα εξαιρετικής σημασίας (άρθ. 41 παρ. 2 Σ.), τα κρίσιμα εθνικά θέματα (άρθρ. 44 παρ. 2 Σ.), την εθνική ασφάλεια (άρθ. 48 παρ. 1 Σ.) κ.λπ. Χαρακτηριστικότερό όλων είναι το άρθρο 51 παρ. 2 Σ., κατά το οποίο «Οι βουλευτές αντιπροσωπεύουν το Έθνος».

Κατά συνέπεια, οι αποφάσεις του κυρίαρχου Ελληνικού Λαού ορίζουν τι είναι νόμιμο και τι παράνομο, δηλ. την καθεστηκυία τάξη πραγμάτων. Άρα, η λογική του κράτους δεν είναι άλλη από την λογική του Έθνους-Κράτους (υπέρτατη μονάδα διεθνών σχέσεων). Και κυρίαρχη πολιτική δύναμη, η οποία επισκιάζει όλους τους άλλους παράγοντες είναι η «πραγματικότητα του Έθνους». Το ελληνικό κράτος αποτελεί ενσάρκωση της πολιτειακής οργάνωσης του Έθνους.

Αυτό δεν αναφέρεται πουθενά ούτε στον τωρινό Κώδικα και φυσικά ούτε στο νέο νομοσχέδιο της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ. Έτσι λοιπόν αυτή είναι μία κατάφωρη παραβίαση της Ελληνικής Εθνικής ταυτότητας από ένα κράτος που φυσικά στο μεταξύ ευδοκιμεί η ανομία και η διαφθορά. Η «αρχή της εθνικότητας» φυσικά επίσης καταλύεται από την παρούσα κυβέρνηση με την κατάργηση του «Εθνικής» από το Υπουργείο Παιδείας και Οικονομίας .


ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ

Το προτεινόμενο νομοσχέδιο (προϊόν πρότασης από Μ.Κ.Ο.) της κυβέρνησης του Γ. Παπανδρέου, σε αντίθεση με την επικρατούσα νομοθεσία στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες, προβλέπει ιδιαίτερα ελαστικές, συνοπτικές και ευνοϊκές για τους αλλογενείς μετανάστες και λαθρομετανάστες προϋποθέσεις πολιτογράφησης:

1-Παρέχει την ελληνική ιθαγένεια κατά τρόπο αυτόματο, ήτοι χωρίς κάποια υποχρέωση υποβολής δήλωσης, με τη γέννηση, σε τέκνα μεταναστών οι οποίοι έχουν συμπληρώσει πενταετία νόμιμης παραμονής στην Ελλάδα, και αυτό μάλιστα με μία απλή υπεύθυνη δήλωση των γονέων τους.

2-Παρέχει την ελληνική ιθαγένεια κατά τρόπο αυτόματο, ήτοι χωρίς κάποια υποχρέωση υποβολής δήλωσης, με τη γέννηση, σε τέκνα μεταναστών τα οποία παρακολούθησαν έξι (6) έτη διδασκαλίας και μάλιστα όχι συνεχόμενα σε ελληνικό σχολείο, ανεξάρτητα νομικού καθεστώτος των γονέων τους, με μία απλή υπεύθυνη δήλωση των γονέων τους. Σε περίπτωση δε που οι γονείς αμελήσουν να υποβάλουν την ανωτέρω δήλωση για ως άνω αναφερόμενες περιπτώσεις, τα τέκνα αποκτούν την ελληνική ιθαγένεια κατά τρόπο αυτόματο, με μία απλή δήλωση κατά το χρονικό διάστημα που μεσολαβεί ανάμεσα στη συμπλήρωση των δεκαοκτώ έως και τα είκοσι ένα έτη.

3-Παρέχει την ελληνική ιθαγένεια σε τέκνα μεταναστών τα οποία παρακολούθησαν τα τρία (3) πρώτα έτη της υποχρεωτικής πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης. Τα άτομα αυτά θα αποκτούν, όπως και στην περίπτωση (2), την ελληνική ιθαγένεια κατά τρόπο αυτόματο, με μία απλή δήλωση κατά το χρονικό διάστημα που μεσολαβεί ανάμεσα στη συμπλήρωση των δεκαοκτώ έως και τα είκοσι ένα έτη.

4-Παρέχει την ελληνική ιθαγένεια κατά τρόπο αυτόματο, ήτοι χωρίς κάποια υποχρέωση υποβολής δήλωσης, σε τέκνα μετανάστη γονέα ο oποίος γεννήθηκε και κατοικεί μόνιμα στην Ελλάδα από τη γέννηση του.

5-Σε περίπτωση κατά την οποία ένας ενήλικας μετανάστης δεν εμπίπτει σε κάποια εκ των ανωτέρω τεσσάρων κατηγοριών, θεωρείται προϋπόθεση πολιτογράφησης ή απλή διαμονή στην Ελλάδα επί πέντε (5) από τα τελευταία δέκα (10) έτη.

Αυτό θα έχει ως αποτέλεσμα την είσοδο μόνο για φέτος 250.000 και σε βάθος 3ετίας τουλάχιστον 960.000 νέων αλλοεθνών ψηφοφόρων στο εκλογικό σώμα. Η οποία είσοδο δίνει διαφορετική μορφή από αυτή που είχε αρχικά, το μεταβάλλει ως προς το εθνικό περιεχόμενό του και ως προς την ουσία του.

Σημαντική επίσης παράμετρος είναι ότι το προταθέν νομοσχέδιο πουθενά δεν αναφέρει στην «κοινωνική ένταξη» την οικονομική παράμετρο(μιας και μιλάμε για οικονομικούς μετανάστες) που σημαίνει ότι η οικογένεια του ατόμου ή το ίδιο το άτομο να μη ζει εις βάρος του κράτους. Άρα οι προϋποθέσεις που ισχύουν σε άλλα κράτη όπως φορολογική ενημερότητα, οικονομική αυτοσυντήρηση χωρίς να λαμβάνει κρατικό επίδομα πρέπει να είναι βασική προϋπόθεση πολιτογράφησης όχι μόνο στον τωρινό αλλά και στο υπό πρόταση νομοσχέδιο.

ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΤΙΚΟ

Το μεταναστευτικό είναι σύνθετο θέμα και δεν προσφέρεται για διαχείριση με όρους προχειρότητας, ιδεοληψίας ή πολιτικής σκοπιμότητας. Στην Ευρώπη πολλές χώρες έχουν αρχίσει και αναθεωρούν τη στάση τους προς το αυστηρότερο στο θέμα της μετανάστευσης και της ιθαγένειας, ευρισκόμενες πλέον αντιμέτωπες με κοινωνικά, πολιτικά και οικονομικά αδιέξοδα.

Αυτό που ισχυρίζεται η κυβέρνηση και οι Μ.Κ.Ο., ότι η πενταετία νόμιμης παραμονής ως προϋπόθεση για την παραχώρηση ιθαγένειας είναι το σύνηθες και καθιερωμένο στην Ευρώπη, δεν είναι αληθές. Σε πέντε χώρες ισχύει 5ετία, σε πέντε 10ετία, ενώ 9ετία, 8ετία, 4ετία και 3ετία προβλέπονται αντίστοιχα σε τέσσερις χώρες. Πέραν τούτου, το πολυπολιτισμικό πρότυπο, το οποίο προβλήθηκε κατά κόρον ως το ενδεδειγμένο πολιτικά ορθό μοντέλο την τελευταία δεκαπενταετία, έχει αρχίσει και δείχνει τα όρια και τα αδιέξοδα του.

Η γκετοποίηση περιοχών, σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες και στην Ελλάδα(Άγιος Παντελεήμονας, Λιμάνι Πάτρας, Κέντρο Αθήνας, ακριτικά νησιά κλπ), δεν έχει να κάνει μόνο με τους ενδεχομένως ανεπαρκείς μηχανισμούς κοινωνικής ένταξης, κάτι που στην περίπτωσή μας ισχύει. Δεν είναι όλες οι κουλτούρες αφομοιώσιμες μεταξύ τους, ούτε είναι όλες συμβατές μεταξύ τους ούτε έχουν όλες προϋποθέσεις αρμονικής συνύπαρξης μεταξύ τους ούτε υπάρχει κοινωνία στον κόσμο που έχει δυνατότητα απορρόφησης απεριόριστου αριθμού ξένων.
Κάποια στιγμή θα υπάρξει πρόβλημα μεγαλύτερο από αυτό που ήδη έχουμε.


ΜΗ ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΟΙ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΙ(Μ.Κ.Ο.)

Στην περίπτωση της μετανάστευσης, κάποιες ΜΚΟ για τα δικαιώματα των μεταναστών υποστηρίζουν τα συμφέροντα αυτών, γιατί αυτός είναι ο ρόλος τους και καλώς κατά τη γνώμη μας, γιατί πρέπει να τους εκπροσωπεί κάποιος μέσα στα πλαίσια μιας δημοκρατικής κοινωνίας. Το πρόβλημα δημιουργείται από τη στιγμή που δεν υπάρχει κάποια ΜΚΟ να υπερασπιστεί τα συμφέροντα άλλης ομάδας ανθρώπων που πλήττονται από τα συμφέροντα των μεταναστών.

Της Ελληνικής ομάδας , των ημεδαπών , των ιθαγενών πολιτών αυτού του κράτους.

Σύμφωνα με τις περισσότερες μελέτες περί οικονομικών επιπτώσεων της μετανάστευσης, έχει βρεθεί ότι από τη μετανάστευση πλήττεται το ανειδίκευτο και το ημι-ανειδίκευτο κομμάτι του πληθυσμού μιας χώρας, το οποίο ταυτόχρονα είναι και το φτωχότερο. Για τον υπόλοιπο πληθυσμό μιας χώρας ισχύει σε γενικές γραμμές, ότι όσο πιο υψηλό εισόδημα έχει, τόσο περισσότερο επωφελείται. Τα ευρήματα αυτά αποσιωπούνται, γιατί δεν υπάρχει κάποια Μ.Κ.Ο. που να εκπροσωπεί αυτό το κομμάτι του πληθυσμού, που στην περίπτωση της Ελλάδας αφορά περίπου το 1/4 (βάσει των στατιστικών για το ποσοστό κάτω από το όριο της φτώχειας)

Όλες οι μεγάλες Μ.Κ.Ο. προκλητικά και μερικές φορές περίεργα έχουν δείξει ένα ρατσιστικό πρόσωπο εναντίον αυτού του κομματιού του Ελληνικού λαού που πρέπει να ληφθεί υπόψη από όλους μας.

ΔΗΜΟΣΙΑ ΔΗΛΩΣΗ

Κατόπιν των παραπάνω δημόσια δηλώνουμε :

ΟΧΙ στο προτεινόμενο σχέδιο Νόμου «περί Ιθαγένειας και Πολιτογράφησης Μεταναστών» της κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ.

ΟΧΙ στις προσπάθεια έμμεσης ή άμεσης επιβολής νομοθετικής και εκτελεστικής εξουσίας με κάθε τρόπο από Μη Κυβερνητικούς Οργανισμούς.

ΝΑΙ στο δημοψήφισμα υπό όρους.

ΟΧΙ στο ρατσισμό και στην βία οποιαδήποτε μορφής με αφορμή το μεταναστευτικό.

ΝΑΙ στην «αρχή της Εθνικότητας» σε ότι αφορά τις προϋποθέσεις της πολιτογράφησης.

ΝΑΙ σε αλλαγές του Κώδικα Ιθαγένειας όπως παρακάτω:

1-Διαχωρισμός Ιθαγένειας και Υπηκοότητας.
Ιθαγένεια είναι ο νομικός και πολιτικός δεσμός που συνδέει το άτομο ως πολίτη με το κράτος στο οποίο ανήκει.
Υπηκοότητα ο νομικός και πολιτικός δεσμός που συνδέει το άτομο ως πολίτη ενός άλλου κράτους με το κράτος.

2-Ο αιτών αλλοδαπός την Ελληνική Υπηκοότητα ή Ελληνική Ιθαγένεια με πολιτογράφηση πρέπει να:

α. είναι επί δέκα (10) συνεχόμενα έτη μόνιμος και νόμιμος κάτοικος της Ελλάδας.

β. έχει στην κατοχή του άδεια ή δικαίωμα διαμονής.

γ. έχει λευκό ποινικό μητρώο. Να μην έχει καταδικαστεί σε κάποιο είδος φυλάκισης και να μην εκκρεμούν κατηγορίες εναντίον του.

δ. αποδέχεται εγγράφως τις αρχές του ελληνικού Συντάγματος.

ε. μη θέτει σε κίνδυνο την εσωτερική ή εξωτερική ασφάλεια του ελληνικού κράτους.

στ. γνωρίζει την ελληνική γλώσσα σε ικανοποιητικό επίπεδο.

ζ. έχει αφομοιωθεί από πολιτιστικής άποψης, ήτοι να έχει επαρκή γνώση της ελληνικής γλώσσας, της ελληνικής ιστορίας και γενικά του ελληνικού πολιτισμού.

η. έχει την δυνατότητα οικονομικής συντήρησης τόσο του εαυτού του όσο και των μελών της οικογένειάς του, χωρίς να λαμβάνει κρατικό επίδομα.

θ. έχει αυτός ή εφόσον είναι ανήλικος οι γονείς του ή οι κηδεμόνες φορολογική ενημερότητα κατά τα τελευταία 2 έτη προς της αιτήσεως του.

ι. αποποιηθεί της προηγούμενης ιθαγένειάς του. Εξαιρούνται οι πολίτες κρατών- μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, οι οποίοι μπορούν να διατηρήσουν την ιθαγένεια της χώρας προέλευσής τους.

3 -Τα τέκνα αλλοδαπών γονέων, τα οποία έχουν γεννηθεί στην Ελλάδα να λαμβάνουν την Ελληνική υπηκοότητα μόνον σε περίπτωση που έχουν γεννηθεί μετά την 1/1/2001 και ισχύουν οι ακόλουθες προϋποθέσεις:

α. τουλάχιστον ο ένας εκ των δύο γονέων του τέκνου πρέπει να διέθετε οκτώ (8) έτη νόμιμης και μόνιμης διαβίωσης στην Ελλάδα προτού το τέκνο γεννηθεί.

β. τουλάχιστον ο ένας εκ των δύο γονέων του τέκνου πρέπει να διέθετε άδεια διαμονής στην Ελλάδα τουλάχιστον για πέντε (5) έτη σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Οδηγία 2003/109/ΕΚ και το προεδρικό διάταγμα 150/2006.

γ. οι γονείς του ή οι νόμιμοι κηδεμόνες του να έχουν φορολογική ενημερότητα κατά τα τελευταία 2 έτη προς της αιτήσεως του.

δ. οι γονείς του ή οι νόμιμοι κηδεμόνες του έχουν την δυνατότητα οικονομικής συντήρησης τόσο αυτού όσο και των υπολοίπων μελών της οικογένειάς του, χωρίς να έχουν λάβει κρατικό επίδομα κατά τα τελευταία 2 έτη προς της αιτήσεως του.

ΝΑΙ στην ίδρυση Διακομματικού Υφυπουργείου Μετανάστευσης, Ενσωμάτωσης και Εθνικής Ταυτότητας κατά το πρότυπο του γαλλικού Υπουργείου Μετανάστευσης, Αφομοίωσης, Εθνικής Ταυτότητας και Κοινής Ανάπτυξης (Ministère de l’immigration, de l’integration, de l’identité nationale et du développement solidaire) , ανεξάρτητο από κάθε κομματική, κυβερνητική ή ΜΚΟ παρέμβαση, με διακηρυγμένους στόχους όπως :

1- Η ενσωμάτωση των μεταναστών στην ελληνική κοινωνία.

2- Ο έλεγχος των διεθνών μεταναστευτικών ροών.

3- Η προβολή της Κυρίαρχης Εθνικής και Ευρωπαϊκής Κουλτούρας στο πλαίσιο της πραγματικότητας της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

4- Η ενίσχυση της συλλογικής ταυτότητας της ελληνικής κοινωνίας."


Πηγή: http://www.petitiononline.com/mak2010/petition.html

Ο Μυκονιάτης δεν θα ξεχάσει και θα αντιδράσει...

Ο Μυκονιάτης δεν θα ξεχάσει, Η Ύβρις τους δεν θα περάσει!
Από την Μοίρα θα χτυπηθούν, να ξεφύγουν δεν μπορούν!
Η Άτις επάνω τους θα ξεσπάσει κι η Νέμεσις θα τους σαρώσει!
Η κάθαρση έρχεται, Οι Άθλιοι θα νικηθούν και Έλεος θα ζητούν!
Η Μύκονος θα τους εκδικηθεί και ποτέ ξανά δεν θα αδικηθεί!